استخراج آخرین بیت کوین و دنیای بعد از آن؛ آخرالزمان کریپتو چه شکلی خواهد بود؟

یکی از ویژگی‌های منحصر به‌فرد بیت کوین عرضه محدود آن است. این بدان معنا است که به‌طور کلی تنها ۲۱ میلیون واحد بیت کوین وجود دارد. به‌محض استخراج آخرین بیت کوین، هیچ واحد بیت کوین جدیدی به این شبکه اضافه نخواهد شد. از نظر فعالان حوزه ارزهای دیجیتال، هدف ساتوشی ناکاموتو از محدود کردن سقف عرضه و کاهش سرعت تولید بیت کوین، کمک به افزایش ارزش آن در طول زمان بوده است.

استخراج آخرین بیت کوین و سرنوشت ماینرها

استخراج‌کنندگان بیت کوین تقریباً در هر ۱۰ دقیقه، ضمن حل‌کردن یک معادله رمزنگاری‌شده، بلاک تازه‌ای حاوی تراکنش‌ها را ایجاد می‌کنند. ماینری که در این کار موفق شده باشد، بلاک جدید را به بلاک چین اضافه می‌کند. این بلاک تراکنش‌هایی  را دارا است که قبلاً در استخر حافظه یا Mem Pool بیت کوین انباشته شده بودند و انتخاب آن‌ها، معمولاً به میزان کارمزد معامله‌ای که به ماینرها ارائه می‌دهند وابسته است. ماینرها در قبال کشف هر بلاک، مقدار مشخصی پاداش دریافت می‌کنند. مقدار جایزه برای همکاری در استخراج هر بلاک در ابتدا ۵۰ بیت کوین بود و بعد طی رویدادی به‌نام هاوینگ Halving به ۲۵ بیت کوین رسید. بر طبق همین رویداد، پاداش این همکاری در سال ۲۰۱۶ از ۲۵ بیت کوین به ۱۲٫۵ بیت کوین کاهش پیدا کرد و در نهایت در سال ۲۰۲۰ هم به ۶٫۲۵ بیت کوین رسید.

تغییر اقتصاد ارز دیجیتال با استخراج آخرین بیت کوین

با نزدیک شدن عرضه بیت کوین به محدوده خود، اقتصاد آن نیز متحول خواهد شد. انگیزه برای اعضا مختلف در اکوسیستم آن مانند: استخراج‌کنندگان و معامله‌گران هم دست‌خوش تغییر قرار می‌گیرد. به‌عنوان مثال، ممکن است استخراج‌کنندگان به پاداش بلوک کمتر از هزینه تراکنش برای کسب درآمد و سود عملیات خود اعتماد کنند. جالب است بدانید که در حال حاضر بیش از ۸۷% بیت‌کوین‌‎های موجود ماین شده است و این اتفاق در مدت نزدیک به ۱۱ سال و در ۶۲۵,۵۵۹ بلاک رخ داده است.

طرفداران بیت کوین بر این باور هستند که این مقدار ثابت بیت کوین کارکردی شبیه به طلا دارد و انتشار بی‌رویه آن مانند اسکناس امکان پذیر نیست و محدودیت در عرضه موجب رشد ارزش این رمزارز به مرور زمان خواهد شد. درحال حاضر، استخراج کننده‌ها سعی دارند تا پیش از اتمام آخرین بیت کوین، سکه‌های بیشتری به‌عنوان پاداش به‌دست آورند. حالا سوال اینجا است که آیا وقتی استخراج ۲۱ میلیون بیت‌کوین به اتمام برسد، دیگر پاداشی برای استخراج وجود نخواهد داشت؟

پروتکل شبکه طوری طراحی شده است که لازم است عملیات ثبت و تایید تراکنش‌ها در بلاک چین حتماً توسط ماینرها انجام شود. بنابراین ماینرها پس استخراج آخرین بیت کوین از طریق کارمزد تایید معاملات سود خواهند برد. هم‌اکنون، کارمزد تراکنش‌ها بخش ناچیزی از درآمد یک ماینر را تشکیل می‌دهد. ماینرها حدود ۹۰۰ بیت کوین (معادل با ۳۹.۸ میلیون دلار) در طول روز استخراج می‌کنند و در عوض هر روز تنها بین ۶۰ تا ۱۰۰ بیت کوین (معادل با ۲.۶ تا ۴.۴ میلیون دلار) کارمزد تراکنش دریافت می‌کنند. به‌بیانی دیگر، کارمزد تراکنش در حال حاضر فقط ۶.۵ درصد از درآمد یک ماینر را تشکیل می‌دهد و در سال ۲۱۴۰، این مقدار به ۱۰۰ درصد خواهد رسید.

افزایش میزان کارمزد تراکنش در طول زمان

تغییر روند دریافت پاداش احتمالاً شبکه‌ فعلی استخراج را نابود خواهد کرد زیرا تعداد کمی از ماینرهای بیت کوین قادر خواهند بود تا با دریافت پاداش ۶.۵ درصدی به استخراج بیت‌کوین ادامه دهند. با این حال، دور از انتظار نیست که استفاده از شبکه بیت کوین بیش از حد شود. در این‌صورت شاهد افزایش چشم‌گیر رقابت در زمینه‌ بلاک خواهیم بود. به گفته‌ مدیرعامل ByBit، با این کار احتمالاً پاداشی که استخراج کنندگان از طریق کارمزد تراکنش دریافت می‌کنند، بیش‌تر خواهد شد که در سال ۲۰۱۷ شاهد چنین چیزی بوده‌ایم.

در دسامبر ۲۰۱۷، کل کارمزد تراکنش پرداخت شده به‌طور روزانه به ۱۴۹۵ بیت کوین رسیده بود، آن هم زمانی که ارزش هر بیت کوین ۱۴ هزار دلار بود. در نتیجه، استخراج کنندگان در آن روز در مجموع ۲۱ میلیون دلار از کارمزد تراکنش‌ها به دست آوردند که در حال حاضر حدود نیمی از درآمدی است که امروز از پاداش بلاک دریافت می‌کنند. میانگین هزینه‌ ارسال بیت کوین در سال ۲۰۱۷، ۵۵.۱۷ دلار بود. در ۲۱ آوریل ۲۰۲۱، این رقم به‌بالاترین سطح خود یعنی ۵۹.۸۷ دلار رسید. تنها ده روز قبل از آن، این رقم ۱۴.۸۶ دلار بود یعنی میانگین هزینه‌ تراکنش بیش از ۳۰۰ درصد رشد پیدا کرده بود. به زبان ساده‌تر، این شرایط به دلیل افزایش تقاضا در شبکه‌ بیت کوین رخ داد. هر چه افراد بیش‌تری از این شبکه استفاده کنند، کارمزد تراکنش‌ها نیز بیش‌تر می‌شود.

ماینینگ خودخواهانه یا Selfish Mining

ماینینگ خودخواهانه یا Selfish Mining، روشی در رمز ارزهای بلاک چینی برای تبانی ماینرها و کسب سود بیشتر است و یکی از نگرانی‌ها، مربوط به استخراج کنندگان خودخواه است. استخراج کنندگانی که بلافاصله بعد از پیدا کردن بلاک، آن را ثبت نمی‌کنند و در عوض بلاک‌ها را برای خود نگه می‌دارند. به امید این که شبکه را فریب دهند و بلاک‌های بیش‌تری را استخراج کنند، بدون این که به بلاکچین اضافه شوند.

بر اساس تحقیقات انجام شده، این نوع استخراج خودخواهانه را در تراکنش‌های پولی بیش‌تر از پاداش بلاک می‌توان انجام داد. زیرا با مدل فعلی پاداش بلاک، ارزش همه‌ بلاک‌ها یکسان است اما در مدل کارمزد تراکنش، یک استخراج کننده‌ خودخواه می‌تواند با نگه داشتن بلاک برای مدت زمان طولانی، پول بیش‌تری دریافت کند. مفهوم دیگری هم با نام آندرکات یا تخفیف دادن وجود دارد که در آن یک استخراج کننده، استخراج کننده‌ دیگر را متقاعد می‌کند تا بلاک او را گسترش دهد حتی اگر بلاک قدیمی‌تری با همان ارزش قبلاً کشف شده باشد.

احتمال بعید برای تغییرات در پروتکل بیت کوین

ارزشمندترین و مفیدترین جنبه بیت کوین، شبکه آن است. اگر در آینده بیت کوین به‌عنوان یک وسیله محبوب برای مبادله تعریف شود، تعداد معاملات آن نیز به‌شدت افزایش خواهد یافت. تجربه‌های قبلی نشان داده است که نباید احتمال کند شدن سرعت شبکه را نادیده بگیریم. این امر به دلیل آن است که معماری بیت کوین، متکی بر پایگاه داده توزیع شده برای نگهداری نسخه‌هایی از دفاتر بزرگ طراحی شده است و همواره سرعت را فدای دقت و یکپارچگی می‌کند. در چنین سناریویی به احتمال زیاد فناوری‌های لایه ۲، مانند شبکه لایتنینگ، مسئول تأیید اکثریت معاملات در شبکه خود خواهند بود. بنابراین، شبکه واقعی این ارز رمزنگاری شده فقط برای تسویه دسته‌های بزرگی از معاملات استفاده می‌شود.

 احتمال دوم این است که تعداد تراکنش‌های شبکه بیت کوین کاهش یابد. چنین شرایطی زمانی رخ می‌دهد که بیت کوین به دارایی ذخیره تبدیل شود. در این‌صورت شرکت‌های تجاری کوچک که بر اکوسیستم تجاری فعلی آن تسلط دارند، حذف شده و بازیگران نهادها و شرکت های تجاری بزرگ جایگزین آن‌ها می‌شوند.

سرنوشت چه خواهد شد؟

با نزدیک شدن به استخراج آخرین بیت کوین هزینه تراکنش‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند و معامله‌گران تمایل دارند که کارمزد بالاتری پرداخت کنند تا تراکنش‌هایشان به سرعت تایید شود. برهمین اساس، ماینرها نیز درآمد بیشتری را از کارمزد تراکنش‌ها بدست خواهند آورد. اما آیا این مقدار برای آن‌ها کافی خواهد بود؟